پادکست شماره (3): وقتی بچه بودیم…

من اعتقاد دارم که ما نابغه بدنیا آمدیم
وقتی که به دنیا میای مثل یک لوح سفیدی
تو ظرفیت زیادی درون خودت داری
مثلا خیلی از دانشمندان میگن که ما در طول زندگی کم از قدرت مغزمون استفاده میکنیم
وقتی که بچه بودی،با جرات زیادی آماده مبارزه بودی
وقتی که بچه بودی ارتباط با بقیه آدم ها مشکل نبود
وقتی که بچه بودی یه هنرمند بودی
وقتی که بچه بودی مهم نبود که بقیه چه فکری می کنند
نسبت به توانایی خودت راحت بودی
وقتی که بچه بودی میخواستی یه فضانورد بشی یا یه ورزشکار حرفه ای یا یه میلیاردر
یا کسی که دنیارو تغییر میده
وقتی که بچه بودی حقیقت رو میگفتی
وقتی که بچه بودی سطح انرژی فوق العاده ای داشتی
تا حالا دیدی که بچه ها راه برن!
اونا راه نمیرن میدوند
وقتی که بچه بودی جدی نبودی
عاشق بازی کردن بودی
بازی کردن حالت طبیعی تو بود
و باور دارم این اتفاقیه که میافته
از زمانی که به دنیا آمدی
شروع به یاد گرفتن پیام های افکار دیگران کردی
شروع کردی به گرفتن نوعی تلقین از دنیای اطراف
اگر مادرت از پول ترسی داشته باشه چون مشکلات مالی داره
بهت میگه پول علف خرس نیست
البته اون از روی حسن نیت میگه چون مادر توست
اگر توسط بقیه مشکلی برای پدرت بوجود آمده باشه
پدرت میگه خیلی مراقب باش به مردم اعتماد نکن
وقتی رفتی مدرسه معلم ها بهت چی میگن
مثل بقیه لباس بپوش
مثل بقیه فکر کن
بلند نخند
خلاق نباش
نابغه ها رو توی یه کلاس دیگه میذارند
بزرگ فکر نکن
کوچک باش
پس چه اتفاقی میافته
دوست پیدا میکنی و بعد دوستات به رویاهات میخندن
و بعد هم آدم های اطراف
وبعد جامعه و رسانه این افکار را بهت منتقل میکنه که معمولی باش
بهترین روزهای عمرت رو با تلویزیون و چیزهای فرعی هدر بده
تو نمیتونی مثل یک ورزشکار سالم باشی
نمیتونی مثبت اندیش باشی
نمیتونی یه شرکت یا تیم بزرگ یا خونه رویاهات رو داشته باشی
یا دنیارو تغییر بدی
یا عشقی رو که میخوای پیدا کنی
متوسط بودن پیامیه که افکار عمومی در طول عمرت بهت میده
پس تعجب نکن اگر زمانی ۲۰سالگیت تمام شد و پس از اون ۳۵و۵۵و۸۵سالگیت
و تمام این مدت به خاطر زندگی تکراری و خسته کننده طوری برنامه ریزی شدی
که به خودت و نبوغت و رویاهات ایمان نداشته باشی
خیلی از ماها هر روز صبح با ترس از خواب بیدار میشیم
میترسم
میترسیم که از این جعبه ها فرار کنیم
جعبه هایی که توشون کار میکنیم
سوار یه جعبه میشه که بریم سرکار
از توی یک جعبه ناهار میخوریم
میریم خونه و توی یک جعبه زندگی می کنیم
و هر روز ۵ساعت یک جعبه رو تماشا می کنیم
و در نهایت هم توی یک جعبه میمیریم
و به این میگیم زندگی
وظیفه من اینه که به شما یادآوری کنم
مجبور نیستید توی یک جعبه زندگی کنید و توی اون بمیرید
و یادآوری کنم که افکار عمومی رو باور نکنید

آینده متعلق به کسانی است که به زیبایی رویاهایشان ایمان داشته باشند

منبع:

ویدیو انگیزشی وقتی بچه بودیم