مفاهیم کلیدی پرسپکتیو در معماری- درس اول

مفاهیم کلیدی پرسپکتیو در معماری

• پرسپکتیو، چشم انداز از دید فردی است که در یک نقطه ثابت ایستاده.
• نقطه گریز (vanishing point)، نقطه‌ای است فرضی روی خط افق، در بی‌نهایت. کلیه خطوطی که به موازات محور مشخص به عمق تصویر می‌روند، در نهایت به این نقطه یا نقاط می‌رسند.
• خط افق (horizon line)، خطی فرضی است که در تراز دید ناظر در بی‌نهایت وجود دارد. به عبارت دیگر خطی است که در آن زمین و آسمان در بی‌نهایت به یکدیگر می‌رسند.
• خط عمود (vertical line)، خطی است که در راستای دید ناظر بر صفحه عکس وجود دارد. این خط زاویه دید ناظر نسبت به حجم را تعیین می‌کند.

پرسپکتیو در معماری به سه دسته عمده تقسیم کرد: پرسپکتیو یک نقطه‌ای، پرسپکتیو دو نقطه‌ای و پرسپکتیو سه نقطه‌ای.

پرسپکتیو یک نقطه‌ای که در آن فقط یک نقطه گریز روی خط افق داریم، و یکی از وجوه حجم، موازی با پردە تصویر است. ازین نوع پرسپکتیو بیشتر برای به تصویر کشیدن جاده، ریل قطار و راهرو استفاده می‌شود.

پرسپکتیو دو نقطه‌ای که در آن دو نقطه گریز روی خط افق داریم. در این نوع از پرسپکتیو یک دسته از خطوط، عمدتا ارتفاع، موازی با پرده تصویر هستند و بقیه خطوط موربند. معماران برای به تصویر کشیدن آثار خود بیشتر ازین نوع پرسپکتیو استفاده می‌کنند.

پرسپکتیو سه نقطه‌ای که در آن سه نقطه گریز وجود دارد، در این نوع از پرسپکتیو هیچ خطی با پرده تصویر موازی نیست و نقطه گریز سوم، محل رسیدن خطوط ارتفاع به همدیگر است. این نوع برای نشان دادن آسمان خراش‌ها و ساختمان‌هایی با ارتفاع بلند کارایی بیشتری دارد.

اصولا معماران برای کاربردی‌تر کردن پرسپکتیو و نشان دادن صحیح مقیاس ساختمان از درخت و یا افراد (فیگور) استفاده می‌کنند، که باعث می‌شود بیننده در این نوع از ترسیم به درک بهتری از تناسبات برسد.